تحقیقات مختلف نشان داده است که دستگاه‌های قابل هضم الکترونیکی کوچک، جایگزین خوبی برای ارسال دارو به بدن یا روش‌هایی مانند کولونوسکوپی هستند اما نیرو بخشیدن به آنها چالش برانگیز است. البته تاکنون باتری‌های قابل هضم تولید شده‌اند اما در حال حاضر محققان دانشگاه MIT روشی جدید برای روشن کردن دستگاه‌های الکترونیکی طراحی کرده‌اند. در این روش، انرژی مورد نیاز باتری به وسیله اسیده معده تأمین می‌شود؛ در نتیجه گزینه‌ای ارزانتر و سبکتر برای منبع تأمین انرژی به حساب می‌آید.


جیوانی تراورسو و رابرت لانگر، مؤلفان ارشد این تحقیق، پیش از این نیز سیستم ارائه دارویی ساخته بودند که مانند یک ستاره در معده فرد باز می‌شد و دارو را آرام آرام و طی چند هفته در بدن منتشر می‌کرد. همچنین یک حسگر کوچک به اندازه قرص، ضربان قلب و تنفس بیمار را از داخل بدن کنترل می‌کرد. دستگاه‌هایی مانند این حسگرها نیازمند منبع انرژی هستند، از طرفی باتری‌های معمولی به مرور زمان فرسوده می‌شوند و علاوه بر آن، حاوی مواد شیمیایی مضر برای بدن هستند.

از آنجا که این باتری‌ها برای فعال شدن نیازمند اسید هستند، بنابراین دانشمندان به فکر استفاده از اسید معده افتادند. یک آزمایش ساده به وسیله فرو بردن تکه‌های فلز روی و مس درون لیموترش نیز این یافته را تأیید کرد. در این حالت اسید به عنوان مایع الکترولیت عمل کرد و جریان الکتریکی میان دو فلز ایجاد شد. میزان انرژی الکتریکی تولید شده برای روشن کردن یک چراغ LED کافی بود.

در همین راستا، محققان الکترودهای روی و مس را روی بخش خارجی یک دستگاه کوچک قابل هضم قرار دادند. این سیستم کوچک در ابعاد ۴۰ در ۱۲ میلیمتر ساخته شد و حاوی حسگر دما و یک ترانسمیتر ۹۰۰ مگاهرتزی بود. در این فرایند، اسید معده توانست جریان الکتریکی را از روی به مس انتقال دهد و دستگاه را روشن کند. این فرایند در خوک‌ها آزمایش شد و قابلیت خوانش دما و ارسال اطلاعات طی هر ۱۲ ثانیه را داشت.